Asset Publisher
REZERWATY PRZYRODY
Rezerwat przyrody – obszarowa forma ochrony przyrody w Polsce. W rozumieniu Ustawy o ochronie przyrody "...obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi ".
Wśród bogatej ornitofauny rezerwatu występują m.in. bocian czarny, żuraw, głuszec, kilka gatunków dzięciołów, słonka, jarząbek i szereg innych.
Rezerwat „Kozi Rynek” jest rezerwatem florystycznym, utworzonym w 1959 r. (M. P.nr 103, poz. 557) dla ochrony fragmentu Puszczy Augustowskiej z roślinnością charakterystyczną dla jej południowej części. Położony jest w obrębie Balinka, w leśnictwie Brzozowe Grądy. Zajmuje powierzchnię 147,40 ha (wg Zarządzenia 146,63 ha). Jest to rezerwat leśny obejmujący fragment puszczy, gdzie na znacznej powierzchni zbiorowiska zachowały naturalny charakter. Dobrze zachowane są zbiorowiska występujące w miejscach zabagnionych, a więc olsy i łęgi jesionowo-olszowe. One też zajmują największą powierzchnię rezerwatu. W północnej części rezerwatu znajdują się mogiły powstańców z 1863 r. Tu w czasie powstania styczniowego, w dniu 29.VI.1863 r. rozegrała się bitwa powstańców pod dowództwem płk Konstantego Ramotowskiego z wojskami carskimi.
Rezerwat florystyczny „Glinki” utworzony został w 1971 r. (M. P. nr 53, poz. 346) w celu ochrony stanowiska pióropusznika strusiego Matteucia striuthiopteris, stanowiącego rzadki element naszej flory. Położony jest on w południowej części obrębu Balinka, w oddz. 71 d (na wschód od wsi Balinka). Zgodnie z nową ewidencją gruntów zajmuje powierzchnię 1,79 ha (wg Zarządzenia 1,65 ha). Rezerwat obejmuje fragment wilgotnego lasu liściastego - grądu z wielowarstwowym drzewostanem złożonym z graba, jesionu, osiki i świerka z domieszką wiązu górskiego (brzostu). Pióropusznik strusi w liczbie około 450 egzemplarzy rośnie na przestrzeni około 1 ha. Jest to jedyne stanowisko tego gatunku w Puszczy Augustowskiej.
Rezerwat florystyczny leśno-torfowiskowy „Stara Ruda” utworzony został w 1980 roku (M. P. nr 19, poz. 94) celem ochrony naturalnych, malowniczych źródlisk rzeki Rudawki otoczonych borami torfowcowymi. Położony jest w obrębie i Nadleśnictwie Augustów, 7 km na wschód od Augustowa. Zajmuje powierzchnię 76,07 ha. (wg Zarządzenia- 83,15 ha). Obejmuje on górną część zatorfionej rynnowatej doliny polodowcowej, nachylonej łagodnie w kierunku południowozachodnim, oraz część wyniesień otaczających dolinę. W górnym fragmencie doliny występują liczne źródliska dające początek strumieniowi o nazwie Rudawka, wpadającemu do jeziora Staw-Sajenek. W części źródliskowej występują zbiorowiska łęgu olszowego (Circaeo-Alnetum). Tworzą one niewielkie płaty o powierzchni 0,5-1,0 ara w miejscach wysięku wody. Niewielkie płaty tego zespołu spotyka się również w środkowej części rezerwatu, gdzie w miejscach bardzo małego spadku wód w sąsiedztwie strumienia tworzą się niewielkie płaty olsu (Carici elongatae-Alnetum). W tej części rezerwatu w sąsiedztwie olsu, w miejscach wysięku wody, występują również płaty zbiorowiska turzycy prosowej Caricetum paniculatae. Największą powierzchnię w rezerwacie zajmuje zespół boru mieszanego torfowcowego (Betulo pubescentis-Piceetum). Drzewostan tworzy świerk z domieszką brzozy omszonej i olszy.
Na terenie rezerwatu występuje też interesująca ornitofauna. Spotyka się tu m. in. zimorodka oraz bielika.
Asset Publisher
NOWI CZŁONKOWIE STADA
NOWI CZŁONKOWIE STADA
Na początku lipca zamieściliśmy informację, że nowo utworzone stado żubrów powiększyło się - pojawił się cielak, który prawdopodobnie jest młodym żubrzycy potocznie nazywanej przez nas Ostoją.
W zeszłym tygodniu naszemu koledze pomimo, że było to nieoczekiwane spotkanie udało się przy pomocy telefonu nakręcić krótki, ale bardzo ciekawy filmik. Na filmiku możemy zauważyć, że młode jest zdrowe, bardzo energiczne i prawdopodobnie jest to krówka. Pomimo, że jest to stosunkowo małe stado widzimy jak wszyscy jego członkowie opiekują się młodym, osłaniają go.
Samica cieli się najczęściej nocą lub wcześnie rano, a przed wycieleniem opuszcza stado i po kilku dniach powraca do stada z cielęciem. W tym okresie cielę przebywa bardzo blisko matki. Pierwszy tydzień życia młodego jest okresem najbliższych związków żubrzycy z jej potomkiem. Żubrzyca ogranicza wtedy czas żerowania by móc zajmować się karmieniem i wylizywaniem młodego. W tym okresie cielę uczy się rozpoznawać zapach, głos i widok matki. Młode żubrów od pierwszych dni wędrują wraz z matką, nie są ukrywane jak ma to miejsce np. u sarny.
U większości samic pierwsze wycielenie jest notowane w czwartym roku życia. Samce zaczynają dojrzewać w trzecim roku życia. Jednak na wolności to samce w pełni rozwinięte fizycznie, w wieku 6–12 lat, biorą udział w rozrodzie. Młodsze i starsze byki ustępują silniejszym samcom.
Rozród u żubrów jest zjawiskiem sezonowym i przypada na sierpień–wrzesień. Ciąża trwa od 260 do 270 dni i cielęta rodzą się na przełomie maja i czerwca. Żubrzyca rodzi jedno cielę. W niewoli samica cieli się średnio dwa razy na trzy lata. W wolno żyjących populacjach żubrzyca rodzi cielę średnio co drugi rok.
Na filmie widzimy również, że do stada zgodnie z naszymi przewidywaniami dołączył byk Wiktor, który od kilku lat samotnie przemieszcza tereny Puszczy Augustowskiej. Zbliża się okres rui i jego aktywność wzrasta, często obwąchuje samice i chruczy a wśród naszych żubrzyc jest 4 letnia krowa. Kto wie może w przyszłym roku ponownie będziemy mogli obserwować kolejne cielę przemierzające tereny naszej Puszczy.
Tworzenie małych populacji żubrów jest jednym z założeń "Kompleskowego projektu ochrony żubra przez lasy Państwowe". Działanie ma na celu rozmieszczenie tych zwierząt w róznych kompleksach leśnych Polski, co zminimalizuje ryzyko transmisji chorób pomiędzy populacjami i wpłynie korzystnie na dobrostan zwierząt.
