Asset Publisher
Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
NOWI CZŁONKOWIE STADA
NOWI CZŁONKOWIE STADA
Na początku lipca zamieściliśmy informację, że nowo utworzone stado żubrów powiększyło się - pojawił się cielak, który prawdopodobnie jest młodym żubrzycy potocznie nazywanej przez nas Ostoją.
W zeszłym tygodniu naszemu koledze pomimo, że było to nieoczekiwane spotkanie udało się przy pomocy telefonu nakręcić krótki, ale bardzo ciekawy filmik. Na filmiku możemy zauważyć, że młode jest zdrowe, bardzo energiczne i prawdopodobnie jest to krówka. Pomimo, że jest to stosunkowo małe stado widzimy jak wszyscy jego członkowie opiekują się młodym, osłaniają go.
Samica cieli się najczęściej nocą lub wcześnie rano, a przed wycieleniem opuszcza stado i po kilku dniach powraca do stada z cielęciem. W tym okresie cielę przebywa bardzo blisko matki. Pierwszy tydzień życia młodego jest okresem najbliższych związków żubrzycy z jej potomkiem. Żubrzyca ogranicza wtedy czas żerowania by móc zajmować się karmieniem i wylizywaniem młodego. W tym okresie cielę uczy się rozpoznawać zapach, głos i widok matki. Młode żubrów od pierwszych dni wędrują wraz z matką, nie są ukrywane jak ma to miejsce np. u sarny.
U większości samic pierwsze wycielenie jest notowane w czwartym roku życia. Samce zaczynają dojrzewać w trzecim roku życia. Jednak na wolności to samce w pełni rozwinięte fizycznie, w wieku 6–12 lat, biorą udział w rozrodzie. Młodsze i starsze byki ustępują silniejszym samcom.
Rozród u żubrów jest zjawiskiem sezonowym i przypada na sierpień–wrzesień. Ciąża trwa od 260 do 270 dni i cielęta rodzą się na przełomie maja i czerwca. Żubrzyca rodzi jedno cielę. W niewoli samica cieli się średnio dwa razy na trzy lata. W wolno żyjących populacjach żubrzyca rodzi cielę średnio co drugi rok.
Na filmie widzimy również, że do stada zgodnie z naszymi przewidywaniami dołączył byk Wiktor, który od kilku lat samotnie przemieszcza tereny Puszczy Augustowskiej. Zbliża się okres rui i jego aktywność wzrasta, często obwąchuje samice i chruczy a wśród naszych żubrzyc jest 4 letnia krowa. Kto wie może w przyszłym roku ponownie będziemy mogli obserwować kolejne cielę przemierzające tereny naszej Puszczy.
Tworzenie małych populacji żubrów jest jednym z założeń "Kompleskowego projektu ochrony żubra przez lasy Państwowe". Działanie ma na celu rozmieszczenie tych zwierząt w róznych kompleksach leśnych Polski, co zminimalizuje ryzyko transmisji chorób pomiędzy populacjami i wpłynie korzystnie na dobrostan zwierząt.
