Asset Publisher Asset Publisher

Polnische Wälder

12.01.2015 | Łukasz Sawa

Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.

In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.

Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.

In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.

In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.

Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.

In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.

Waldbericht Polen 2012

Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Kolejni mieszkańcy zagrody adaptacyjnej dla żubrów

15.02.2018 | Joanna Jadeszko

Fot. Marek Węgrzynowicz, Nadleśnictwo Augustów

13 lutego dwa kolejne żubry zostały przywiezione do zagrody adaptacyjnej na terenie Nadleśnictwa Augustów. Do wcześniej przywiezionej gromadki trafiła pięcioletnia krowa i dwuletni byczek.

Przywiezione osobniki stanowią tzw. grupę inicjalną, stanowiącą podstawę przyszłego stada. Skład grupy jest zależny od planowanego czasu przebywania żubrów w zagrodzie aklimatyzacyjnej. Nowo wsiedlane osobniki nie powinny być wypuszczane na wolność bezpośrednio po przywozie, gdyż na skutek stresu wywołanego transportem istnieje duże prawdopodobieństwo oddalania się ich od miejsc wypuszczenia na dużą odległość.

Oprócz podstawowego elementu opieki nad stadem wolnych żubrów, którym jest zapewnienie im wystarczającej ilości pokarmu (koszenie łąk, poletka zgryzowe, wodopoje) bardzo istotnym aspektem dla możliwości utrzymania żubrów w obrębie kompleksów leśnych, jest zapewnienie spokoju w ich ostojach. Obszary te powinny być wyraźnie oznakowane o bezwzględnym przestrzeganiu zakazu wstępu osób postronnych oraz prowadzenia prac leśnych.

Pomyślny rozwój populacji żubra w dużej mierze uzależniony jest od zdrowia poszczególnych osobników. Odłowione żubry zostały przebadane w kierunku gruźlicy bydła, enzootycznej białaczki bydła, i brucelozy bydła z wynikami ujemnymi. Badania przeprowadzono w PIWet-PIB Puławy. Żubry zostały również zbadane klinicznie i nie wykazywały objawów chorobowych mogących nasuwać podejrzenie choroby zakaźnej.

Odławianie żubrów może odbywać się za pomocą specjalnych urządzeń, tzw. odłowni lub klatek odłownych. Klatka odłowna powinna być ażurowa , zbudowana z drewnianych żerdzi i działać na zasadzie zapadni. Przy wyjściu takiej klatki znajduję się skrzynia transportowa, do której przemieszcza się żubra po odłowieniu. Innym sposobem jest zastosowanie indywidualnych boksów, gdzie podawana jest karma. Jeśli podczas odłowu żubry nie są niepokojone przez osoby postronne, bez problemu samodzielnie wchodzą do skrzyń transportowych. Żubry można przewozić transportem samochodowym, kolejowym i lotniczym. Transportowane są w pojedynczych skrzyniach odpowiadających wymiarom zwierząt. Podczas przewozu skrzynie ustawia się głową w kierunku jady lub bokiem, z możliwością dostępu obsłudze zarówno z przodu jak i z tyłu.

W czasie odłowu i transportu nie używa się uspokajających środków farmakologicznych.