Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

82 Rocznica Pierwszej Deportacji Do Związku Sowieckiego

82 Rocznica Pierwszej Deportacji Do Związku Sowieckiego

W dniu dzisiejszym w ramach Obchodów 82. Rocznicy Pierwszej Deportacji Do Związku Sowieckiego, o godz. 9:00 augustowscy leśnicy wspólnie z mieszkańcami i młodzieżą szkolną złożyli kwiaty w jednym z miejsc pamięci – na dworcu PKP w Augustowie.

Następnie o godz. 12:00 leśnicy wspólnie z Panem Posłem Jarosławem Zielińskim, lokalnymi władzami samorządowymi i mieszkańcami złożyli kwiaty pod  Domem Turka w Augustowie przy ul.  3 Maja 16. Od początku 1940 do czerwca 1941 „Dom Turka”  był siedzibą NKWD i NKGB. Areszt umiejscowiony był w podziemiach, zaś na wyższych kondygnacjach znajdowały się biura. W budynku więziono przeciwników władzy radzieckiej oraz osoby przeznaczone do deportacji w głąb ZSRR.

Jak dzisiejszy świat nazwałby sytuację, w której uzbrojeni żołnierze dobijają się nocą do mieszkań, dają 30 minut na ubranie i spakowanie ograniczonej ilości rzeczy, po czym pakują wszystkich domowników w bydlęce wagony i wywożą tysiące kilometrów na pustkowia Syberii lub Kazachstanu zapewniając, że powrotu nie będzie. To trudne do wyobrażenia nawet dla tych, którzy poznali relacje uczestników bądź naocznych światków takich historii, których 10 lutego 1940 roku doświadczyło 140 tysięcy naszych rodaków, a w całej akcji deportacyjnej przerwanej dopiero atakiem Niemiec na ZSRR 1,3 mln. Około 1/3 z nich nie powróciła do kraju z powodu nieludzkich warunków traktowania – katorżniczej pracy, niedożywienia, fatalnych warunków mieszkania, sanitarnych, chorób. A komu władza sowiecka fundowała „bilet w jedną stronę”? Urzędnicy państwowi, wojskowi, policjanci, ochotnicy z 1920 roku i wszyscy, którzy z racji wykonywanego zawodu, posiadanego wykształcenia czy wcześniejszych dokonań - ci nie rokowali na lojalnych obywateli Kraju Rad. A że ich rodziny też były skażone polskim patriotyzmem, musiały towarzyszyć mężom, ojcom, synom. Przy okazji malał procentowy udział narodowości polskiej na Zachodniej Białorusi i Ukrainie a pozbawioną elity społeczność łatwiej było tumanić bolszewicką ideologią.    

Akcja deportacyjna lat 1940-41dotkneła też kadry Lasów Państwowych na całych Kresach, w tym i w Puszczy Augustowskiej. Po leśnikach, którzy już we wrześniu 1939r. złożyli daninę krwi min. w obronie Sopoćkiń i pod Kaletami walcząc w mundurach Kompanii Leśników Batalionu KOP Sejny przeciw Armii Czerwonej, Sowieci nie spodziewali się tylko biernego oporu. Dlatego akcję deportacyjną przygotowano i przprowadzono bardzo starannie. W efekcie w części Puszczy Augustowskiej okupowanej przez ZSRR, przestała istnieć przedwojenna Służba Leśna.